'Wij zijn er voor de leden'

Het nationale beleid van de vakcentrale botst soms tegen lokale belangen of die van zekere beroepsgroepen. In de havens zijn daar legio voorbeelden van. Gaan plaatselijke bestuurders in eerste instantie voor het bondsbeleid of voor de belangen van de mannen met wie zij dagelijks te maken hebben, de leden? Een gesprek met Nico Sannes en Niek Stam.

'Ik ben vakbondsbestuurder geworden voor de leden'

Vakbondsbestuurders hebben soms te maken met een gewetensconflict. Moeten zij het centrale beleid verdedigen tegen de directe belangen van hun leden in of juist die belangen voorop stellen en het centrale beleid negeren? In een gesprek met Nico Sannes (1933) en Niek Stam (1963) komt deze spanning voortdurend aan de orde. Nico was bestuurder in de Rotterdamse haven in de jaren zeventig en tachtig en Niek is dat nu. Beide mannen hebben het hart op de tong en dat leverde niet alleen geregeld problemen op met de havenbazen. Soms kwamen ze ook in conflict met het landelijke bestuur van hun vakbond. De een is een keer door de bond ontslagen en Niek kreeg door de voorzitter een spreekverbod opgelegd. Toch was dat voor hen geen reden hun toon te matigen, want zoals ze zelf in verschillende bewoordingen maar toch heel duidelijk stellen: wij als bestuurders zijn er voor de leden.